De vlucht

En toen was het wachten begonnen! Nu ik dit reisverhaal typ zit ik op het Kansai vliegveld in Japan te wachten op mijn volgende vlucht. Positief gezien is het eerste uur wachten al om en heb ik er nog maar 11 te gaan. Maar nu moet ik toch eerlijk zijn en leken deze 11 uur en 3 kwartier wachten toch echt veel mooier dan het nu allemaal blijkt. Thuis had ik al helemaal uitgezocht dat dit mooie uren waren om Japan een beetje te verkennen, helaas plan mislukt.

Hier aangekomen vannacht om 01.25 uur (lokale tijd 08.25) loop ik zoals vaak het makkelijkste is de grootste groep achterna. Voor alle zekerheid check ik nog even of ik echt al richting de internationale vluchten moet. Ja hoor u moet die kant op, het is nog wel even wachten mevrouw maar u moet bij gate drie zijn. Het besef dat ik niet echt de beste keus gemaakt had, kwam helaas pas toen ik al door de douane was. Toen pas bedacht ik me ' er is geen weg meer terug, dit wordt een heeeeeele lange dag'. Zo zit ik nu dus de uren af te tellen in een gang van ongeveer 100 meter en iets van 10 winkeltjes. Tja je kan maar iets van Japan gezien hebben!

Mijn reis hier naar toe is gelukkig wel super verlopen. Donderdagochtend om half 11 vertrokken richting Schiphol. Hoe dichter we bij Schiphol kwamen, hoe meer ik begon te stressen. Gelukkig waren pap en mam er nog bij om mij een beetje goede moed in te praten. Rond 13.30 uur hebben we afscheid genomen en ging het avontuur echt beginnen. Het afscheid was toch wel moeilijker dan verwacht, op dat moment was ik niet zo stoer. Maar eenmaal door de douane heen voelde ik me net een echte reiziger.

Tja en die elf uur vliegen waren niet zo spannend, beetje tv gekeken, Japans gegeten (hahah de stokjes die er ook bij lagen heb ik maar niet geprobeerd. Ik ken mezelf, dat gaat mis), beetje geslapen en toen waren we er al. Jajaa en er zijn al 2,5 uur wachten om.

Eens kijken waar ik nog meer kan gaan, hangen, liggen, zitten om deze uurtjes om te krijgen.

Op naar eindbestemming Australië